Дээр үед блогт дурлаж билээ.

Нэг цагийн жаргал эдлэе гэвэл идээд унт Нэг өдрийн жаргал эдлэе гэвэл зугаалж цэнгэ Нэг сарын жаргал эдлэе гэвэл өөрийгөө магт Нэг жилийн жаргал эдлэе гэвэл мөнгө ол Нэг насны жаргал эдлэе гэвэл хүмүүсийг хайрла Нэг эриний жаргал эдлэе гэвэл өөрийгөө тань Дамжуулахгүй бол чи л уншна Дамжуулвал найз чинь уншна гэдэг мессеж найзаасаа авлаа. Би явуулаагүй л дээ. Ядаргаа олон хүн рүү явуулах гэж залхуу хүрээд байсийм.  За тэр яахав. Би энэ месеежийг аваад нэг эриний жаргал эдлэхээр шийдлээ. Өөрийгөө таниад сайхан жаргал эдлийл дээ.Тэгээд би өөрийгөө бодсон чинь их олон төрлөөр хамаагүй чалчих дуртай хүн юм байна. Даанч намайг санасны зоргоор чалчуулаад дээрээс нь нэмэр хандив өгөх тийм бэлэн зэлэн завтай зайтай хүмүүс алга л байна. Тэгээд ерөөсөө юм яримаар санагдвал блогт орж ирээл биччихэж байя.  Тэгээд угаасаа ярихаар урамтай байдаг юм чинь гэж бодох боллоо. Зөв үү гээд Нямдорж шиг хэлээд байвал яахуу. Ядаргаа ойрд инээх чадваргүй болцон байна. Өөрийгөө худлаа баясгаад инээж чаддаг байсан өнгөрчээ. Үүнээ гуай блогтоо инээвэл сайн байдаг энээ тэрээ гэсэн байсан. Ядаж л сахарын хэмжээ буурдаг гэж байсан яахаараа цусан дахь сахарын хэмжээ ихэсдэг юм болоо гээд хадуурвал яасын. Үүнээ чинь өөрөө блогтоо хадуураад баахан юм бичцэн байсийм чинь.